خودرویی گرانقیمت به نام آرش

این طراح ایرانی آرش فربد است که چند سالیست نام او به همراه شرکتش که به نام کوچکش نام گذاری شده، بر سر زبانها افتاده و اعتباری نسبی کسب کرده است.    

 

در کشوری مثل انگلستان که تعداد خودروسازان دست ساز چندین برابر خودروسازان تولید انبوده است (تعداد شرکت ها و نه خودروهای تولیدی) موفقیت در بازار فروش کار ساده ای نیست هر چند انگلیسی ها که هم اکنون هیچ خودروساز بزرگ بومی ندارند، علاقه زیادی به خودروهای دست ساز دارند.

برای اولین بار آقای فربد محصول خود را در سال 2006 در نمایشگاه لندن معرفی کرد که در آن زمان آرش AF-10 یک محصول پروتوتایپ (Prototype) بود. اکنون پس از دو سال با نهایی شدن طرح، آماده تولید سالانه 25 دستگاه آرش AF-10 است. آقای فربد امیدوار است با محصول جدید خود به جنگ ابر خودروهایی مثل پاگانی زوندا و کونیگ زگ (که خودروسازان کوچک ولی پر آوازه و موفقی هستند) برود.

باید این موضوع را در نظر گرفت که پاگانی زوندا با استفاده از پیشرانه قدرتمند AMG براحتی از پس لامبورگینی مورسیه لگو بر می آید (هر چند که قیمتی تقریبا دو برابر مورسیه لگو دارد) و این برای کسانی که دنبال خودرویی باارزش و کم رقیب هستند بسیار مهم است. در مورد کونیگ زگ هم می توان گفت با داشتن خصوصیاتی حتی برتر از مک لارن اف-1 هیچ شکی برای موفقیتش باقی نمی ماند. در مورد سایر خودروهای هم کلاس مثل لامبورگینی و فراری نیز این نکته قابل توجه است که به دلیل برند معتبر و معروف این خودروسازان احتمال موفقیت بسیار زیاد است و حال آنکه آرش خودرویی گمنام است که به یکباره در یک نمایشگاه بین المللی ظهور می کند و امید زیادی به آینده دارد.

با نگاهی به ظاهر آرش AF-10 که دومین محصول کمپانی آرش است، براحتی متوجه کپی برداری از فراری انزو (خودروی مورد علاقه آرش فربد) می شوید. در مدل اول با طرحی به مراتب زشت تر از انزو مواجه می شدید که موضوع در مدل جدید کاملا فرق کرده و در نمای جلو زیبا تر از انزو بوده اما در نمای بغل به زحمت می توانید متوجه اختلافهای آن با انزو بشوید!

در نمای عقب نیز با طرح کونیگ زگ مواجه می شوید البته با یک جفت چراغ کمتر. بطور کلی نمی توان آرش را خودرویی زیبا دانست و فقط ترکیبی از چند سوپر اسپرت موفق را یکجا می بینید. شاید بتوان گفت که در طراحی این خودرو هیچ نکته جدیدی وجود ندارد و حتی از نظر فنی نیز دارای خصوصیات ممتازی نیست که قیمت 300 هزار دلاری آن را توجیح کند.

ورودی های بزرگ جلو نیز قابل توجه است که در جلو دو رادیاتور را در خود جای داده و ورودی های پشت درها نیز هوا را به سمت رادیاتورهای روغن هدایت می کند. در آزمایش به عمل آمده در تونل باد ثابت شد که این خودرو توانایی دست یابی به سرعتهای بالاتر از 300 کیلومتر را براحتی دارد. آرش AF-10 از چرخهای 19 اینچی بطور استاندارد استفاده می کند ولی امکان سفارش با چرخهای 21 اینچی نیز وجود دارد و در واقع چرخهای نشان داده شده در عکس از نمونه های 21 اینچی بوده که ظاهر خودرو را زیبا تر و متناسب تر نمایش می دهد.

بیشتر قطعات بدنه از فیبر کربن ساخته شده که در قسمتهایی از شاسی نیز از مواد مشابه و کم وزن و در عین حال مستحکم استفاده شده است. با این تمهیدات وزن خودرو به حدود 1200 کیلو گرم رسیده که این به معناست که آرش AF-10 160 کیلوگرم از انزو و 500 کیلوگرم از SLR سبک تر است.

بالچه های عقب و جلو نیز تنظیم شونده هستند که این قطعات نیز مانند سایر قسمتهای بدنه آزمایش خود را در تونل باد پس داده اند.

در داخل کابین نیز با پوشش تمام چرم مواجه می شوید. ضمن اینکه این خودرو دارای امکاناتی از قبیل سیستم راهیابی ماهواره ای، تهویه مطبوع، پخش MP3 و دوربین نمایشگر نمای عقب به همراه نمایشگر لمسی است. درها نیز مانند بسیاری از سوپر اسپرتها به سمت بالا باز می شوند که نوع باز شدن آنها شباهت آن را با انزو دو چندان می کند.

این خودرو از نمونه ای تقویت شده از پیشرانه کوروت Z06 که 530 تا 550 اسب بخار در 6000 دور در دقیقه با دارا بودن 8 سیلندر خورجینی تولید می کند، استفاده می کند. همچنین جعبه دنده آن شش سرعته دستی از نوع Graziano می باشد. احتمال استفاده از پیشرانه مجهز به توربو شارژر 8 سیلندر کوروت ZR1 در آینده به همراه یک جعبه دنده اسکئونشال نیز وجود دارد (AF10-S). این پیشرانه نیز قادر به تولید 640 اسب بخار است که احتمال موفقیت آرش را خیلی بیشتر می کند. در صورت موفقیت، آقای فربد قصد ارائه مدلی با نام AF8 را دارد که دارای قیمت کمتر و البته قدرت کمتری نسبت به AF-10 است.

کارخانه آرش فربد در جنوب کمبریج انگلستان واقع شده که برنامه تولید سالانه 25 دستگاه را دارد.